ردیابی انگل توکسوپلاسما گوندای در پنومونی بینابینی گربه با استفاده از ایمنوپراکسیداز غیرمستقیم

تک یاخته ی توکسوپلاسما گوندای، عامل توکسوپلاسموز انگلی درون سلولی است که تقریبا تمام گونه های حیوانی خونگرم از جمله انسان را مبتلا می کند. گربه به عنوان میربان واسط و نهایی انگل، مهمترین منبع عفونت و آلودگی انسان و سایر حیوانات تلقی می گردد. بر اساس یافته های پاتولوژی، انگل مذکور سبب ایجاد پنومونی بینابینی در ریه می گردد. نتایج مطالعات قبلی انجام شده در دانشکده دامپزشکی شهید چمران، بیانگر وقوع گسترده ی پنومونی بینابینی (7/94 درصد) در ریه ی گربه است. هدف اصلی این مطالعه بررسی میزان مشارکت توکسوپلاسما در ایجاد چنین رخداد گسترده ای در ریه گربه است. به این منظور تعداد 102 نمونه ریوی گربه که بین سال های 1388-1378 به دلایل مختلف به بخش پاتولوژی ارجاع شده و ابتلاء آن ها به پنومونی بینابینی به تایید رسیده بود از آرشیو بخش استخراج گردید. در این مطالعه، جستجوی تاکی زوئیت توکسوپلاسما با استفاده از روش ایمونوپراکسیداز غیرمستقیم انجام گردید. روش یادشده با استفاده از igg ساخته شده بر علیه تاکی زوئیت توکسوپلاسما گوندای در خرگوش، به عنوان آنتی بادی اولیه و igg ساخته شده در بز بر علیه igg خرگوش و کونژوگه شده با آنزیم پراکسیداز، به عنوان آنتی بادی ثانویه صورت گرفت. احیای آنتی ژنی و مهار رنگ پذیری غیر اختصاصی با استفاده از محلول های تجاری انجام گردید. بر اساس نتایج حاصله تاکی زوئیت های انگل مزبور در 46 نمونه (معادل 45 درصد) از ریه ها مشاهده گردید. همچنین با افزایش سن، میزان آلودگی به شکل معنی داری افزایش یافت(05/0 p =). پنومونی بینابینی در دیگر گربه ها احتمالا به دلایل دیگری نظیر ویروس ها و ... ایجاد شده است. نتایج این مطالعه همچنین تاکید مجددی بر لزوم توجه به وضعیت گربه های ولگرد به عنوان منبع عفونت توکسوپلاسمایی برای سایر دام های اهلی و نیز انسان است.